بررسی انواع حملات DDoS و بهترین روش‌های مقابله

حملات DDoS به یکی از تهدیدات اصلی در دنیای سایبری تبدیل شده است که می‌تواند عملکرد بسیاری از سرویس‌ها و وب‌سایت‌ها را مختل کرده و هزینه‌های هنگفتی برای سازمان‌ها به همراه داشته باشد.

این حملات که به طور عمده با هدف از کار انداختن سیستم‌ها و سرویس‌ها طراحی می‌شوند، به صورت گسترده‌ای توسط مهاجمان برای ایجاد اختلال در دسترسی کاربران به منابع اینترنتی استفاده می‌شوند.

حملات DDoS معمولاً از طریق ارسال حجم بالای درخواست‌ها و ترافیک به سرورهای هدف، منابع آن‌ها را اشباع کرده و موجب می‌شوند که سرویس‌ها به طور موقت یا دائمی از دسترس خارج شوند.

حملات DDoS در سال‌های اخیر به دلیل گسترش استفاده از بات‌نت‌ها (شبکه‌های بزرگ از دستگاه‌های آلوده) و همچنین استفاده از دستگاه‌های متصل به اینترنت (IoT) پیچیده‌تر و گسترده‌تر شده‌اند.

این مقاله به بررسی انواع حملات DDoS، روش‌های اجرا، تأثیرات آن‌ها و راهکارهای مقابله با این تهدیدات خواهد پرداخت.

تعریف حملات DDoS (Denial of Service)

حملات DDoS (Distributed Denial of Service) یکی از انواع حملات سایبری است که هدف اصلی آن ایجاد اختلال در دسترسی به سرویس‌ها و منابع اینترنتی است.

در این نوع حملات، مهاجم با ارسال حجم زیادی از درخواست‌ها یا ترافیک به سمت یک سرور، سایت یا شبکه هدف، منابع آن را اشباع کرده و موجب می‌شود که سیستم نتواند به درخواست‌های واقعی پاسخ دهد.

در واقع، حملات DDoS باعث می‌شود که یک سرویس از دسترس خارج شده و کاربران نتوانند به آن دسترسی داشته باشند.

در حالی که حملات DoS (Denial of Service) مشابه حملات DDoS هستند، تفاوت اصلی آن‌ها در نحوه اجرای حمله است. در حملات DoS، مهاجم تنها از یک دستگاه برای حمله استفاده می‌کند، اما در حملات DDoS، مهاجمان از شبکه‌های توزیع‌شده یا همان بات‌نت‌ها برای ارسال ترافیک به سمت هدف استفاده می‌کنند.

این موضوع باعث می‌شود که دفاع در برابر حملات DDoS بسیار پیچیده‌تر از حملات DoS باشد، زیرا شناسایی و مسدود کردن ترافیک از چندین منبع مختلف بسیار دشوار است.

پیشنهاد مطالعه: بررسی کامل حملات امنیتی در ارزهای دیجیتال و تاثیر آنها

حملات DDoS معمولاً به سه نوع اصلی تقسیم می‌شوند:

  1. حملات حجم‌محور (Volume-Based Attacks): این نوع حملات با ارسال حجم بالای ترافیک به شبکه هدف، تلاش می‌کنند که منابع سیستم را اشباع کرده و باعث اختلال در عملکرد آن شوند.

  2. حملات UDP Flood و ICMP Flood نمونه‌هایی از حملات حجم‌محور هستند.

  3. حملات پروتکلی (Protocol-Based Attacks): این نوع حملات از آسیب‌پذیری‌های پروتکل‌های ارتباطی برای ایجاد اختلال در عملکرد سیستم‌ها استفاده می‌کنند.

  4. SYN Flood یک نمونه از حملات پروتکلی است که در آن مهاجم از پروتکل TCP برای ایجاد اختلال در اتصال‌ها بهره می‌برد.

  5. حملات اپلیکیشنی (Application Layer Attacks): در این نوع حملات، هدف مهاجم‌ها اختلال در عملکرد سرویس‌ها یا اپلیکیشن‌های خاص است.

  6. این حملات معمولاً به شکلی ظریف‌تر و با حجم کم‌تر از ترافیک صورت می‌گیرند تا شناسایی آن‌ها سخت‌تر باشد. HTTP Flood یکی از این نوع حملات است.

با توجه به اینکه حملات DDoS می‌توانند از منابع متعدد و با استفاده از دستگاه‌های آلوده به هم متصل (بات‌نت‌ها) اجرا شوند، مقابله با این تهدیدات به یک چالش بزرگ برای متخصصان امنیت تبدیل شده است.

در بخش‌های بعدی مقاله، به بررسی روش‌های مقابله و پیشگیری از این حملات خواهیم پرداخت

انواع حملات DDoS

حملات DDoS (Distributed Denial of Service) به روش‌های مختلفی برای مختل کردن دسترسی به خدمات آنلاین و منابع اینترنتی انجام می‌شوند. این حملات می‌توانند به شکل‌های مختلفی اجرا شوند و بسته به نوع حمله، هدف آن‌ها و نحوه‌ی عملکردشان تفاوت‌های زیادی دارند.

در این بخش، به بررسی انواع مختلف حملات DDoS و ویژگی‌های آن‌ها خواهیم پرداخت. این تقسیم‌بندی به شما کمک می‌کند تا با انواع تهدیدات موجود آشنا شوید و روش‌های مقابله با هرکدام را به‌طور مؤثرتر در نظر بگیرید.

1. حملات حجم‌محور (Volume-Based Attacks)

حملات حجم‌محور یکی از رایج‌ترین انواع حملات DDoS هستند که هدف آن‌ها اشباع کردن منابع شبکه مانند پهنای باند و سرورهاست.

در این نوع حملات، مهاجم با ارسال حجم بسیار زیادی از داده‌ها به سمت هدف، تلاش می‌کند که منابع شبکه را اشباع کند تا سرور قادر به پاسخگویی به درخواست‌های قانونی کاربران نباشد.

  • UDP Flood: در این نوع حمله، مهاجم درخواست‌های UDP (User Datagram Protocol) را به سمت سرور هدف ارسال می‌کند. از آنجا که پروتکل UDP ارتباطی بی‌حالته است، سرور نمی‌تواند وضعیت اتصال را بررسی کند و این امر باعث اشباع منابع سرور و قطع دسترسی به سرویس می‌شود.

  • ICMP Flood: در حملات ICMP Flood، مهاجم با ارسال بسته‌های زیادی از نوع ICMP Echo Request (پینگ) به سرور هدف، آن را مجبور به پاسخ‌دهی به این درخواست‌ها می‌کند. این حملات می‌توانند به سرعت منابع شبکه و سرور را اشباع کنند و باعث از دست رفتن دسترسی به سرویس شوند.

2. حملات پروتکلی (Protocol-Based Attacks)

حملات پروتکلی از آسیب‌پذیری‌های موجود در پروتکل‌های ارتباطی شبکه برای ایجاد اختلال در خدمات استفاده می‌کنند. این حملات معمولاً به سرور هدف فشار وارد می‌کنند و موجب از کار افتادن سیستم می‌شوند.

  • SYN Flood: یکی از رایج‌ترین حملات پروتکلی است که از پروتکل TCP برای مختل کردن فرآیند اتصال استفاده می‌کند. در این حمله، مهاجم درخواست‌های SYN را به سرور ارسال می‌کند، اما هیچ پاسخی به این درخواست‌ها نمی‌دهد. سرور به اشتباه منتظر دریافت پاسخ از مهاجم می‌ماند و منابعش درگیر این اتصالات جعلی می‌شود.

  • ACK Flood: در این حمله، مهاجم با ارسال بسته‌های ACK (Acknowledgment) به سرور هدف، منابع سرور را تحت فشار قرار می‌دهد و باعث می‌شود که سرور نتواند اتصالات واقعی را پردازش کند.

پیشنهاد مطالعه: حمله 51 درصد در ارزهای دیجیتال چیست؟

3. حملات اپلیکیشنی (Application Layer Attacks)

حملات اپلیکیشنی هدفمندتر از حملات حجم‌محور و پروتکلی هستند و معمولاً با ایجاد درخواست‌های پیچیده و کم‌حجم به سیستم‌های هدف حمله می‌کنند.

این حملات معمولاً در سطح برنامه‌نویسی و سرویس‌های وب رخ می‌دهند و شناسایی آن‌ها به دلیل حجم کم ترافیک و رفتار مشابه درخواست‌های واقعی، دشوارتر است.

  • HTTP Flood: در این نوع حمله، مهاجم تعداد زیادی درخواست HTTP به سرور هدف ارسال می‌کند تا سرور نتواند به درستی به درخواست‌های واقعی پاسخ دهد. این حملات می‌توانند به سرعت منابع سرور را مصرف کرده و موجب کندی یا از دست رفتن دسترسی به وب‌سایت شوند.

  • Slowloris: این حمله به صورت بسیار پیچیده و آهسته انجام می‌شود. در حمله Slowloris، مهاجم با ارسال درخواست‌های HTTP ناتمام به سرور هدف تلاش می‌کند تا ارتباطات موجود با سرور را باز نگه دارد و از این طریق منابع سرور را تحت فشار قرار دهد.

4. حملات ترکیبی (Hybrid Attacks)

در این نوع حملات، مهاجم از ترکیب انواع مختلف حملات برای اختلال بیشتر استفاده می‌کند. این حملات معمولاً ترکیبی از حملات حجم‌محور، پروتکلی و اپلیکیشنی هستند و هدفشان افزایش احتمال موفقیت و سخت‌تر شدن شناسایی و مقابله با حمله است.

  • Carpet Bombing: در این نوع حمله، مهاجم از منابع متعدد برای ارسال درخواست‌های مختلف به سمت هدف استفاده می‌کند. این درخواست‌ها می‌توانند از ترکیب حملات حجم‌محور و اپلیکیشنی تشکیل شوند تا تأثیر بیشتری داشته باشند.

حملات DDoS می‌توانند از ساده‌ترین تا پیچیده‌ترین روش‌ها اجرا شوند و هرکدام از این حملات اهداف خاص خود را دارند. شناخت انواع حملات DDoS و ویژگی‌های آن‌ها به متخصصان امنیت این امکان را می‌دهد که دفاع‌های مؤثری در برابر این تهدیدات طراحی کنند. در ادامه مقاله، به بررسی روش‌های مقابله با این حملات خواهیم پرداخت تا بتوانید از سازمان یا سیستم‌های خود در برابر حملات DDoS محافظت کنید.

چگونگی انجام حملات DDoS

حملات DDoS (Distributed Denial of Service) معمولاً از طریق مجموعه‌ای از مراحل هماهنگ‌شده اجرا می‌شوند که هدف آن‌ها اشباع منابع سیستم‌ها و سرورهای هدف است.

به طور مثال پلتفرم‌های خرید ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم، ممکن است هدف حملات DDoS قرار بگیرند که به هدف قطع خدمات و جلوگیری از تراکنش‌های کاربران است

در این بخش، فرآیند انجام یک حمله DDoS را بررسی خواهیم کرد و نحوه استفاده مهاجمان از ابزارها و تکنیک‌های مختلف برای اجرای این حملات را توضیح می‌دهیم.

1. ساخت و استفاده از بات‌نت‌ها

اولین مرحله در انجام یک حمله DDoS، ساخت بات‌نت است. بات‌نت‌ها شبکه‌هایی از دستگاه‌های آلوده هستند که معمولاً از طریق بدافزارها یا ضعف‌های امنیتی در دستگاه‌های مختلف (کامپیوترها، روترها، دستگاه‌های IoT) ساخته می‌شوند.

مهاجم با آلوده کردن هزاران دستگاه، یک بات‌نت قدرتمند ایجاد می‌کند که از آن برای ارسال ترافیک مخرب به سمت هدف استفاده می‌شود.

2. انتخاب هدف و نوع حمله

مهاجم پس از ساخت بات‌نت، هدف خود را انتخاب می‌کند. این هدف می‌تواند یک سرور، شبکه یا وب‌سایت باشد. سپس، نوع حمله را تعیین می‌کند.

بسته به نوع هدف، مهاجم ممکن است از حملات حجم‌محور، پروتکلی یا اپلیکیشنی استفاده کند. انتخاب نوع حمله به ویژگی‌های هدف و آسیب‌پذیری‌های آن بستگی دارد.

3. اجرای حمله

پس از انتخاب هدف و نوع حمله، مهاجم حمله را با استفاده از بات‌نت آغاز می‌کند. در این مرحله، هزاران یا حتی میلیون‌ها دستگاه آلوده به طور همزمان درخواست‌هایی به سرور هدف ارسال می‌کنند.

این درخواست‌ها ممکن است شامل بسته‌های UDP، پینگ‌های ICMP یا درخواست‌های HTTP باشند. هدف اصلی ایجاد حجم بالای ترافیک است تا سرور هدف از دسترس خارج شود.

4. گسترش و پیچیده‌سازی حمله

مهاجم ممکن است با گذشت زمان حمله را گسترش دهد یا آن را پیچیده‌تر کند. برخی حملات از ترکیب انواع مختلف حملات استفاده می‌کنند تا شناسایی و مقابله با آن‌ها سخت‌تر شود.

همچنین، برخی مهاجمان از تکنیک‌های مخفی‌سازی مانند استفاده از VPN یا شبکه‌های TOR برای مخفی نگه داشتن هویت خود بهره می‌برند.

این مراحل نشان می‌دهند که حملات DDoS می‌توانند به سرعت و با ابزارهای مختلف به‌صورت هماهنگ اجرا شوند.

در ادامه مقاله، به بررسی روش‌های مقابله با این حملات خواهیم پرداخت تا بتوانید از سیستم‌ها و شبکه‌های خود در برابر این تهدیدات محافظت کنید.

آسیب‌های حملات DDoS

حملات DDoS (Distributed Denial of Service) می‌توانند تأثیرات بسیار منفی و گسترده‌ای بر سازمان‌ها، وب‌سایت‌ها و سرویس‌های آنلاین بگذارند.

این حملات معمولاً به‌طور مستقیم باعث ایجاد اختلال در عملکرد سیستم‌ها می‌شوند، اما پیامدهای بلندمدت آن‌ها می‌تواند شامل خسارات مالی، آسیب به اعتبار برند و کاهش اعتماد کاربران باشد.

همچنین حملات DDoS می‌توانند موجب اختلال در عملکرد سرویس‌های آنلاین از جمله پلتفرم‌های خرید ارز دیجیتال شوند.

در این بخش، به بررسی مهم‌ترین آسیب‌های ناشی از حملات DDoS خواهیم پرداخت.

1. آسیب‌های مالی

یکی از بزرگترین پیامدهای حملات DDoS، هزینه‌های مالی سنگین است که می‌تواند برای سازمان‌ها به همراه داشته باشد. این هزینه‌ها شامل هزینه‌های بازیابی سیستم‌ها، تعمیر آسیب‌های وارده به زیرساخت‌ها، و در برخی موارد جریمه‌های قانونی برای نقض امنیت اطلاعات می‌شود.

علاوه بر این، زمانی که سرویس‌ها از دسترس خارج می‌شوند، درآمد کسب‌وکار نیز کاهش می‌یابد، به‌ویژه اگر سایت‌ها یا سرویس‌های آنلاین بخشی از مدل درآمدی کسب‌وکار باشند.

2. آسیب به شهرت و اعتبار برند

حملات DDoS می‌توانند به شهرت و اعتبار یک برند آسیب جدی وارد کنند. زمانی که کاربران یا مشتریان به دلیل اختلال در خدمات قادر به دسترسی به سرویس‌های آنلاین نباشند، اعتماد آن‌ها به برند کاهش می‌یابد.

در دنیای رقابتی امروز، از دست دادن اعتماد کاربران می‌تواند به کاهش فروش و حتی از دست دادن مشتریان دائمی منجر شود.

3. اختلال در عملکرد سرویس‌ها

آسیب‌های فنی ناشی از حملات DDoS می‌تواند موجب کند شدن یا از دست رفتن کامل خدمات شود. در صورت حمله موفق، سرورها یا شبکه‌های هدف به دلیل اشباع منابع نمی‌توانند درخواست‌های کاربران واقعی را پردازش کنند. این اختلال در عملکرد می‌تواند منجر به مشکلات جدی در ارائه خدمات و قطع ارتباطات با کاربران شود.

4. هزینه‌های منابع انسانی و زمان

برای مقابله با حملات DDoS و بازسازی سرویس‌ها، نیاز به استفاده از منابع انسانی متخصص و زمان قابل‌توجه است. متخصصان امنیت باید تلاش کنند تا آسیب‌ها را شناسایی کرده و سیستم‌ها را بازگردانند، که این فرایند می‌تواند زمان‌بر و هزینه‌زا باشد.

حملات DDoS نه تنها در لحظه حمله تأثیرگذار هستند، بلکه می‌توانند به طور گسترده‌ای بر آینده کسب‌وکارها اثر بگذارند.

روش‌های مقابله با حملات DDoS

حملات DDoS (Distributed Denial of Service) می‌توانند تهدید جدی برای هر سازمانی باشند، اما با استفاده از روش‌های مختلف و ابزارهای مناسب، می‌توان از آسیب‌های ناشی از این حملات جلوگیری کرد یا آن‌ها را کاهش داد.

در این بخش، به بررسی چندین روش مؤثر برای مقابله با حملات DDoS خواهیم پرداخت.

1. استفاده از فایروال‌ها و سیستم‌های IDS/IPS

فایروال‌ها و سیستم‌های IDS/IPS (Intrusion Detection/Prevention Systems) اولین خط دفاعی در برابر حملات DDoS هستند.

فایروال‌ها می‌توانند ترافیک مشکوک را شناسایی کرده و آن را مسدود کنند، در حالی که سیستم‌های IDS/IPS قادر به شناسایی و جلوگیری از حملات در مراحل اولیه هستند.

این سیستم‌ها معمولاً به صورت خودکار قوانین فیلترینگ و هشدارهایی برای ترافیک مخرب تنظیم می‌کنند.

2. استفاده از سرویس‌های ضد DDoS

سرویس‌هایی مانند Cloudflare، Akamai و AWS Shield ابزارهای تخصصی برای مقابله با حملات DDoS ارائه می‌دهند. این سرویس‌ها با توزیع ترافیک در سرورهای مختلف یا در «ابر» (cloud) می‌توانند از بار ترافیکی زیاد جلوگیری کرده و مانع از وقوع اختلال در خدمات شوند. استفاده از این سرویس‌ها، به ویژه در برابر حملات پیچیده‌تر، بسیار مؤثر است.

3. مقیاس‌پذیری و تقسیم بار (Load Balancing)

راه‌حل‌های تقسیم بار می‌توانند در مقابله با حملات DDoS مفید واقع شوند. این روش به توزیع ترافیک ورودی بین چندین سرور کمک می‌کند و فشار روی هر سرور را کاهش می‌دهد.

این تکنیک باعث می‌شود که حتی در صورت حمله به یک سرور، سایر سرورها قادر به ادامه سرویس‌دهی باشند. سرویس‌های ابری مانند AWS و Google Cloud امکان مقیاس‌پذیری و تقسیم بار را به‌طور خودکار فراهم می‌کنند.

4. افزایش ظرفیت سرورها و شبکه

افزایش ظرفیت پهنای باند و سرورها می‌تواند در مواجهه با حملات DDoS کمک‌کننده باشد. اگر سرورهای شما ظرفیت بالاتری برای پردازش ترافیک داشته باشند، ممکن است بتوانید حجم بیشتری از درخواست‌ها را مدیریت کنید و حملات با مقیاس کوچک‌تر را دفع کنید. اما این روش نمی‌تواند به تنهایی جلوی حملات پیچیده‌تر را بگیرد و بهتر است با سایر روش‌ها ترکیب شود.

5. تکنیک‌های کاهش اثر حمله (Rate Limiting)

Rate Limiting به معنای محدود کردن تعداد درخواست‌های مجاز از یک IP خاص در یک بازه زمانی است. این تکنیک کمک می‌کند تا تعداد زیادی از درخواست‌های مشکوک که معمولاً در حملات DDoS مشاهده می‌شوند، محدود شوند. به این ترتیب، سیستم فقط تعداد معینی درخواست را از هر کاربر پذیرفته و باقی درخواست‌ها را مسدود می‌کند.

6. استفاده از پروتکل‌های امن (Securing Protocols)

استفاده از پروتکل‌های امن مانند DNSSEC و TLS می‌تواند به کاهش تأثیر حملات DDoS کمک کند. این پروتکل‌ها اطلاعات انتقالی بین سرورها و کاربران را رمزگذاری کرده و از بسیاری از انواع حملات نظیر Cache Poisoning و SYN Flood جلوگیری می‌کنند.

7. آماده‌سازی و برنامه‌ریزی پاسخ به حملات

داشتن یک برنامه آماده‌سازی و پاسخ به حملات برای مقابله با حملات DDoS ضروری است. این برنامه باید شامل راه‌های شناسایی سریع حمله، مسئولیت‌های تیم‌های فنی، و ابزارهایی برای شتاب بخشیدن به پاسخ‌گویی و کاهش زمان خرابی باشد.

جدول روش‌های مقابله با حملات DDoS

روش مقابله توضیحات مزایا محدودیت‌ها
فایروال‌ها و IDS/IPS استفاده از فایروال‌ها و سیستم‌های تشخیص/جلوگیری از نفوذ برای شناسایی و مسدود کردن ترافیک مخرب شناسایی و مسدودسازی حملات در مراحل اولیه ممکن است برای حملات پیچیده‌تر کافی نباشد
سرویس‌های ضد DDoS استفاده از سرویس‌های ابری مانند Cloudflare و Akamai برای توزیع ترافیک و جلوگیری از اختلال مقیاس‌پذیری بالا و کاهش فشار بر سرورهای هدف هزینه‌بر بودن و نیاز به پیکربندی صحیح
مقیاس‌پذیری و تقسیم بار توزیع ترافیک میان سرورها برای جلوگیری از بار زیاد بر یک سرور خاص بالا بردن ظرفیت پردازش و مقابله با حملات مقیاس‌پذیر نمی‌تواند تمام حملات را دفع کند
افزایش ظرفیت سرورها افزایش ظرفیت سرورها و پهنای باند برای مدیریت حجم زیاد ترافیک کمک به مقاومت در برابر حملات با حجم کم‌تر تنها برای حملات با حجم کم مؤثر است
Rate Limiting محدود کردن تعداد درخواست‌های مجاز از یک IP در هر بازه زمانی کاهش تعداد درخواست‌های مخرب و جلوگیری از حملات ساده‌تر ممکن است درخواست‌های واقعی کاربران را نیز مسدود کند
استفاده از پروتکل‌های امن استفاده از DNSSEC و TLS برای جلوگیری از حملات مربوط به پروتکل‌های ناامن جلوگیری از حملات مبتنی بر ضعف‌های پروتکلی نیاز به پیکربندی و استفاده از زیرساخت‌های جدید

استفاده از این روش‌ها به صورت ترکیبی می‌تواند در مقابله با حملات DDoS مؤثر باشد و به سازمان‌ها کمک کند تا از آسیب‌های این حملات جلوگیری کنند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، حملات DDoS (Distributed Denial of Service) یکی از بزرگترین تهدیدات سایبری برای سازمان‌ها و وب‌سایت‌ها به شمار می‌روند. این حملات می‌توانند تأثیرات جدی از جمله اختلال در خدمات، آسیب‌های مالی و صدمات بلندمدت به شهرت برند ایجاد کنند.

با این حال، استفاده از روش‌های مؤثر مانند فایروال‌ها، سرویس‌های ضد DDoS، مقیاس‌پذیری، Rate Limiting و دیگر تکنیک‌های امنیتی می‌تواند از شدت و مدت زمان این حملات بکاهد و از سازمان‌ها در برابر تهدیدات احتمالی محافظت کند.

در دنیای امروز که حملات DDoS روز به روز پیچیده‌تر می‌شوند، استفاده از خدمات حرفه‌ای امنیتی برای شناسایی و دفع این حملات امری ضروری است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص راهکارهای تخصصی و ابزارهای دفاعی در برابر حملات DDoS، می‌توانید به سایت رمزیلند مراجعه کنید. 

نظرات کاربران